Robbert Fossen (54) werd geboren in Haarlem en groeide op in Heemstede. Sinds drie jaar woont hij in Stroet (NH). Net als veel kinderen begon hij zijn muzikale carrière op een blokfluit. Dat deed hij niet onverdienstelijk. Tot zijn twaalfde speelde hij op hoog niveau en stond zelfs in het Haarlems Concertgebouw. Gaandeweg ontstond zijn liefde voor Elvis en rock ’n roll. Tijdens het luisteren naar Elvis viel hem iets op. Blues. “Dat was waarschijnlijk de Muddy Waters Blues Band”, verklaart Fossen. “Ik ben de blues stijl gaan onderzoeken. Ik hield ook van country, Johnny Cash, Don Williams. Na blokfluit pakte ik de gitaar op. Geen les helaas. Dat vormt nog steeds een flinke beperking. Als je heel lang heel beperkt bent, word je heel goed in je beperking. Wat ik kan, kan ik goed.” Dat dat een understatement is kan wel gezegd worden. Fossen stond als enige Nederlander in de finale van de International Blues Challenge Memphis in 2013. In 2017 stond hij daar weer; nu in de halve finale. Op zijn zestiende ging Robbert naar de Haarlemse Jazz Club om naar jamsessies te kijken. Toen hij de moed had een keer op het podium twee nummers te zingen kreeg hij na afloop positieve kritiek. “Een vrouw kwam op mij af. ‘Jongen, je hebt echt een mooie stem, maar dat roze overhemd moet je niet meer aandoen’. Dat vergeet ik nooit meer”, lacht Fossen. Later richtte hij de Haarlemse Blues Club op. Vanaf de begintijd rond 1987 stond hij regelmatig op het podium en werd hij vaak gevraagd als zanger met zijn mondharmonica in te vallen bij bandjes. In 1993 vormde hij zijn eerste band, ‘A Crossroads Deal’. Die heeft twintig jaar bestaan. De blues en de soul bleef en blijft trekken. “Oude muziek met een zwarte oorsprong is de soul in de muziek die mij pakt, ook in timing; en zeker wanneer er meerstemmige zang is. De muziek spreekt mij aan, maar ook het verhaal erachter. Daar word ik vaak door geraakt.” Met zijn lage, warme stem voegt Fossen bezieling toe aan de tekst. Hij zingt niet alleen, maar vertelt een verhaal, dat aankomt bij de luisteraar. De Memphis Soul Stew is een langgekoesterde wens. “Ik houd al jaren een lijst bij van nummers die echt bij mij binnenkomen, waar ik een verhaal bij heb. Juist nummers uit de tijd van de jaren zeventig, die hang naar vrijheid, dat spreekt mij aan. Ook als je dan later in Amerika bent en als in een film door datzelfde gebied rijdt. Dat is voor mij zo’n speciaal gevoel geweest. “We nemen met de Memphis Soul Stew de toeschouwer mee in het verhaal. Door middel van plaatjes, zang en beeld, wordt het verhaal verteld. De Memphis Soul Stew is een stoofpotje van alle stijlen die daar zijn ontstaan en die mij gevormd hebben. Soul, Blues, Rock 'n Roll, Rhythm & Blues en Country.” ‘The Holmes Brothers’ (overigens uit New York) hebben voor Fossen daarom de echte Memphis Soul Stew sound. Het nummer ‘Baby what you want me to do’, dat op de setlijst staat, is een nummer waarin volgens Fossen alle ingrediënten aanwezig zijn. Zeker met die meerstemmige zang.”